شایان بی دندون به دنبال قندون

وقتی پدر یا مادر شدی تازه می فهمی چه استعدادی در تقلید صدای حیوانات داری

شایان عزیزم دیگه داری هشت ماهت رو هم کامل می کنی و حسابی بازی گوش و کنجکاو شدی. این کنجکاوی در حد یک کلمه نیست و واقعا گاهی خیلی بزرگ می شه اندازه کشف یک قابلمه بزرگ یا تلویزیون گاهی چاقو و ... و جالب اینجاست که وقتی مامان و بابا سعی می کنند از این کنجکاوی های خطرناک دورت کنند اونموقع تازه اول دردسره . شایان صدارو می اندازه رو سرش و دادو بیداد و گریه. اونموقع است که منو بابایی اندازه یک باغ وحش از خودمون صدا در می یاریم تا جنابعالی ساکت بشی خلاصه بعد از کلی التماس و جایگزینی اسباب بازی به جای موارد درخواستی جنابعالی اندازه 5 دقیقه آروم می گیری اما بازم... .

دیروز گذاشتمت تو روروک و کلی اسباب بازی گذاشتم رو میزش اما همرو ریختی پایین بعد داشتی از روروک می اومدی بیرون که داشتی می افتادی . حتی دیگه تو روروک هم نمی شه گذاشتت مامانی .

از طرفی اولین دندونت مثل اینکه می خواد در بیاد و پسر گلم شب و روز دیگه اروم و قرار نداره. جالب اینجاست که انگار آب دهنت تند شده و وقتی می ریزه دور دهن خوشگلت گاهی دونه می زنه و البته جیشو و پی پی هم همینطور شدن و کمی پات سوخته.خلاصه اینکه که هی با این دهن بی دندون دنبال قندون می کنی و منو بابایی همی مجبوریم قندون رو از دستت دور بزاریم تا قند قورت ندی.

دیشب انقدر غروب گریه کردی که با بابایی مجبور شدیم بریم بیرون و یه دور بزنیم بعد هم رفتیم خونه عزیز و غذای نذری خوردیم خاله دلارام و خاله مریم و خاله پروانه هم بودند. و خاله مهناز غیبت داشت و رفته بود نامزد بازی.

اینه دیگه خلاصه.

دیروز با سارا و بهار کلی تریپ رفاقت برداشته بودی اما خوب چون اونها کوچکند ما باید مواظب باشیم شما کتک نخوری یا تو پسر  گلم با اون ناخونات که نمی تونم بگیرمشون لپ اونارو نکنی. مثل صورت و گوش پسرعمه آرمان که چند روز پیش همرو کندی و جای ناخنات قرمز شده بود. با آرمان خیلی میونه ات خوبه و همش باهاش شولوغی میکنی و قه قهه می زنی.

پسرکم خیلی دوستت دارم چون واقعا برای همه جا شادی می یاری.

دیروز کمی هم پشت دسته عزاداری راه رفتیم اما تو با صدای طبلها خوابت برد تو کالسکه و یک آقایی برات اسفند چرخوند دور سرت و ریخت تو آتیش . قربونت برم که همه جا دل می بری

اینم چند تا عکس جدید از کنجکاوی ها و بازیگوشی های شایان پسری ام به قول خاله مریم/